Signal Corps

Hugo Wilmar wordt in 1945 bij het Signal Corps opgeleid tot oorlogsfotograaf. Het Signal Corps is een onderdeel van de Amerikaanse Mariniers.

USS Wakefield

Na aankomst in Londen treedt Hugo Wilmar in dienst bij de Marine voorlichtingsdienst. Hij zal zijn opleiding in Amerika volgen bij de Amerikaanse Mariniers. Hij krijgt een Amerikaans uniform en een Tommy-Gun. De Oorlogsvrijwilliger scheept op 20 december 1944 in aan boord van de USS Wakefield. Tijdens de overtocht naar Amerika moet hij Duitse krijgsgevangenen bewaken. Na alle ontberingen, die Hugo tijdens zijn ontsnapping uit bezet heeft moeten doorstaan stoort hij zich eraan, hoe goed de Amerikanen de Duitse gevangenen behandelen.

Op 30 december doemt het vrijheidsbeeld en de skyline van New York aan de horizon op. New York is slechts een tussenstop op weg naar Camp Lejeune In North Carolina. Hier begint Hugo zijn officiersopleiding, onder auspiciën van de Amerikanen.

Camp Lejeune

Het duurt slechts enkele dagen, voordat alle brildragers uit de opleiding andere taken toebedeeld krijgen. Tot zijn woede wordt hij gedegradeerd tot keukendienst. Gesterkt door de ervaring tijdens zijn ontsnapping uit Europa om het heft in eigen handen te nemen krijgt Hugo het, als eerste Nederlander in de geschiedenis, voor elkaar een plek te bemachtigen bij de opleiding tot oorlogsfotograafbij het prestigieuze Signal Corps.

In afwachting van zijn opleiding werkt Hugo in februari 1945 aan de Nederlandse vertalingen van Amerikaanse trainingsfilms, acteert in kleine rollen en spreekt voice-overs in. Tijdens zijn verlof reist Hugo, door Amerika. Hugo ontdekt de onbegrensde mogelijkheden die Amerika te bieden heeft.

(…) Jan, Amerika is in een woord mieters, zo strontmieters, dat ik later terug ga en ik heb er vaak over gedacht waarom jij nooit gekomen bent.”

Ondertussen nadert de oorlog in Europa het einde. Tijdens het bombardement op Bezuidenhout op 3 maart 1945 wordt het ouderlijk huis van Wilmar getroffen. Hierbij blijft Hugo’s familie bovenwonder ongedeerd.

In mei 1945 keert de natuurliefhebber en amateurfotograaf terug naar New York. Nu Nederland bevrijd is, kan hij eindelijk zijn tocht in geuren en kleuren opschrijven in een lange brief aan zijn ouders. In New York begint zijn opleiding te bij het Signal Corps Photographic Center, het gerenommeerde instituut van het Amerikaanse leger

Hugo leert met een Leica camera mensen te fotograferen. Hugo fotografeert liever landschappen en zonsondergangen, maar daarin zijn zijn superieuren niet geïnteresseerd. In plaats daarvan moet hij reportages maken van terugkerende oorlogshelden, en onopgemerkt foto’s maken van nietsvermoedende passanten. Als deze mensen in de lens kijken, is zijn missie mislukt. Tijdens zijn opleiding legt hij iconische gebeurtenissen vast op grootbeeld – de tickertape parade van General Wainwright, de held van Bataan. Hugo’s foto’s vormen, samen met de filmverslagen van deze gebeurtenissen een schitterend tijdsbeeld.

Tijdens zijn opleiding verblijft Hugo in het “Sutton Hotel“. Sutton Hotel was destijds een eenvoudig logies, met – waarschijnlijk – gedeelde kamers. Het is nu een high end hotel in Midtown East

Na de capitulatie van Japan roept Soekarno Nederlands Indië op 17 augustus 1945 uit tot Republiek Indonesië. Daarmee komt een einde aan de vrijheid, die Hugo Wilmar in Amerika gevonden had. Hugo Wilmar wordt op 17 november 1945 met de eerste 2000 Nederlandse mariniers naar Nederlands Indië gestuurd.