In dienst van Uitgeverij De Spaarnestad keert Hugo als fotojournalist terug naar Nederlands-Indië. Als externe verslaggever (Civil Officer) maakt hij zich met de Mariniers op voor de grootschalige landing op 21 juli 1947. Deze operatie markeert het begin van de eerste Politionele Acties.
Drukkerij en uitgeverij De Spaarnestad was de uitgever van verschillende populaire bladen. In de tijd, dat Hugo Wilmar voor Spaarnestad werkte, werden zijn foto’s gepubliceerd in de Katholieke Illustratie, Libelle, Beatrijs, Margriet en Panorama.
Soekarno
In datzelfde jaar geeft hij zich uit als Amerikaans journalist. In Jakarta, het hol van de leeuw, maakt hij een fotoreportage van Soekarno, de leider van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijders. Spaarnestad publiceert de reportage, als anoniem aangekochte Amerikaanse reportage, in de Nederlandse bladen. Ondanks deze veiligheidsmaatregel om de identiteit van Hugo te beschermen, wordt de grond in Indonesië hem te heet onder de voeten. Halsoverkop verlaat Hugo de regio met bestemming Suriname.
(…) ik heb het jaar 1947 – een glasharde Marinier waardig – vrij zonderling en origineel beëindigd. Incognito en met behulp van Amerikaanse. “Slang” heb ik 2 weken lang de gehele republiek belazerd; (…) Ik heb Soekarno geïnterviewd en gefotografeerd (…)
Avonturier en reizende reporter
Vanaf juni 1948 reist Hugo in dienst van De Spaarnestad door de Caraïben, het Midden-Oosten en Afrika. Gaandeweg ontwikkelt Hugo zich steeds meer in het naar zijn hand zetten van de werkelijkheid. De avonturier maakt stoere beeldverhalen van, voor velen in Nederland, vrijwel onbekende gebieden. Het levert schitterend en technisch perfect beeldmateriaal op.
Haile Selassi
De fotoreportages van Hugo worden door een miljoenenpubliek bekeken. De bloemrijke avonturen in donker Afrika bevatten schitterende beelden van opgravingen in de koningsvallei in Egypte, portretten van inheemse stammen en de wilde dieren in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Op een volgende reis door Noord-Afrika brengt Hugo onder meer keizer Haile Selassi van Ethiopië op iconische wijze in beeld.
Televisie
Uitgeverij De Spaarnestad besluit begin jaren ’50 de reportages, die Hugo zo graag maakt, uit te besteden. De televisie maakt zijn opmars, en de inkomsten van De Spaarnestad lopen terug. Hugo Wilmar vraagt zijn werkgever, of hij de oorlog in Indochina mag verslaan. De situatie is echter te gevaarlijk, en zijn verzoek wordt afgewezen. Het beperkt Hugo’s werkterrein tot Europa. Hugo heeft er zo langzamerhand ook wel genoeg van om voortdurend uit een koffer te leven. Na een laatste reportage van de tonijnvangst in Portugal beëindigt Hugo in het najaar van 1951 het dienstverband met De Spaarnestad.
Hugo Wilmar zegt in 1953 Nederland definitief vaarwel en emigreert naar Amerika.