
Hugo Wilmar’s foto van De Marinier is wat mij betreft een van de pareltjes in de collectie van het familiearchief.
De foto laat een Marinier zien, die met zijn geweer en bajonet voorovergebukt naar de camera rent. Deze foto is op 22 mei 1946 in Nederlands-Indië gemaakt.
Varianten
Van de foto zijn verschillende afdrukken bekend. Naast de uitsnede bij de vergroting is ook de belichting ervan anders.
Het Mariniersmuseum heeft een donkere afdruk van deze foto uitgegeven als anzichtkaart. Deze werd verstrekt aan de Mariniers om naar huis te sturen als teken van leven.


Ook in de collectie van het Nederlands Instituut Militaire Historie zit een afdruk van de foto. De uitsnede is horizontaal, donkerder van toon en de lucht is egaal.
In het familiearchief zit een afdruk (zie foto boven) van 70×50 cm, met een goed doortekende lucht. Deze foto heeft Hugo Wilmar aan zijn zuster, Cecilia gegeven.

Dekking zoeken of optrekken?
Het is niet bekend of deze foto in scene is gezet of niet. Volgens Indië-veteraan en vriend van Hugo Wilmar, de heer Henk van Slooten ensceneerde Hugo in Nederlands-Indië niet. Ook werkte Hugo volgens hem niet mee aan propaganda. Dit komt overeen met wat Hugo in zijn brieven schrijft en zijn mening over de censuur in Nederlands-Indië. Van Slooten vertelde verder, dat er geen oefeningen in Nederlands-Indië plaatsvonden. De fotografen maakte de foto’s dus tijdens gevechtshandelingen.
Dat maakt deze foto nog indrukwekkender. Het beeld heeft een enorme spanning. De linker arm van de soldaat heeft wat bewegingsonscherpte. De man rent, gebukt, richting de camera. Met een beetje fantasie kan je de kogels om zijn oren horen fluiten. De spanning, angst en adrenaline moeten op het moment enorm zijn geweest. De foto is gemaakt met een Graflex Speed Graphic Combat camera. Hiermee is het uitvoeren van een pull focus niet eenvoudig. Met de Speed Graphic, waarmee deze foto genomen is laat het vakmanschap van de topfotograaf duidelijk zien.
